ALS BIJNA 80 JARIGE VROUW EEN COACHSESSIE DOEN
BIJ EEN JONGE VROUW
DIE JE EIGEN DOCHTER HAD KUNNEN ZIJN…
Dat overkwam mij vorige week.
Ik was die jonge vrouw.
En zij de oudere.
Terwijl deze prachtige sprekende vrouw
met een schatkist vol levenservaringen en gebeurtenissen
tegen over me zat merkte ik wel wat spanning bij mezelf op.
Ik had immers nog nooit een uh… zo’n oudere vrouw gecoacht…
Maar een vers gezette cappuccino, een heerlijke stoel
en wat grappen over en weer braken het ijs van de spanning.
Spanning voor mij
en spanning voor haar.
Want wat gaat er gaat er gebeuren
als je heel eerlijk naar je zelf gaat kijken?
Als je gaat luisteren naar je zelf.
Als je emoties gaat voelen die je met een reden
diep weggestopt, ver weg geduwd hebt
omdat het te pijnlijk is om te voelen.
Onder af en toe zuchten deelde ze wat ervaringen uit haar leven.
Maar opeens BRAK haar verlangen naar buiten,
naar het bewust zijn.
Als een daverende waterval
die al die tijd in een stenen grot stil had gelegen.
Krachtig. Helder.
Verrassend ook.
IK WIL VOELEN!
ze was er zelf beduusd van.
HOE kan het dat ik niet kan voelen??
en dat ik al die tijd mond niet open gedaan heb? 45 jaar lang!
Haar bijna schreeuwende
en met pijn verweven woorden
raakte me.
Ik voelde haar
ik hoorde haar
ik zag haar
Herkende haar.
In mij zelf.
Mijn eigen eerdere jonge verwonde zelf.
Jezelf niet meer toestaan om te voelen
en daardoor niet kunnen ervaren dat je leeft.
Uit angst je mond niet meer open durven doen…
Das heftig.
Maar mijn inmiddels voor een groot deel herstelde zelf
kon haar ruimte en veiligheid bieden
om samen terug te kijken naar datgene wat ze al gedeeld had.
Ik zeg altijd
OM TE WETEN WIE JE BENT,
EN TE BEGRIJPEN WAAROM JE DOET ZOALS JE DOET.
moet je terug naar waar je vandaan komt.
Eerder in het gesprek had ze al verteld dat ze als 6 jarig meisje straf had gekregen.
Ze moest voor de klas staan met het gezicht naar de klas. En toen de directeur van de hele school later ook in haar klas kwam, werd zij terwijl ze doodstil stond ook nog eens door hem publiekelijk vernederd.
‘Ik wilde het liefst dat de grond openging, zodat ik er in kon verdwijnen…’
Met deze gebeurtenis had ze onbewust
al een SLEUTELSCÈNE gedeeld.
Ybe Casteleyn van het boekje: ‘Sterker worden waar het pijn doet’ zegt over sleutelscènes het volgende:
‘ Sleutelscènes spelen een cruciale rol in het verwerken van trauma.
Dat komt omdat een sleutelscène meer is dan alleen maar een pijnlijke herinnering of beeld. In deze scene ligt immers niet alleen het trauma zelf, maar ook onze reactie op het trauma verscholen. Onze emotionele pijn.
Een sleutelscène bevat naast informatie over de traumatische gebeurtenis ook essentiële informatie over ons zelf :
hoe gaan we met traumatische pijn om en welke overlevingsmechanismes gebruiken we.
Daarin ligt de betekenis van de sleutel.
We vinden de sleutel naar een beter begrip van
en voor onszelf en we vinden een tool om aan onszelf te sleutelen, om te kunnen herstellen wat er sinds het trauma verkeerd zit.
Sleutelscènes staan symbool voor de pijn.
Ze wijzen de weg terug naar het trauma.
Maar omdat ze de pijn zo zichtbaar in beeld brengen, kunnen ze ook een sleutelrol spelen als het erop aan komt de pijn te verwerken en los te laten. ‘
Als je in een heftige situatie terecht komt waarin je niet kunt vechten of vluchten dan is bevriezen nog de enige optie die overblijft..
EN dat was precies wat het 6 jarige meisje was overkomen.
Ze was bevroren geraakt.
Haar emoties waren op slot gegaan
ze had alleen kunnen overleven door haar mond te houden.
uit angst voor nog meer straf.
Haar eigen antwoord op haar eigen vraag.
Glashelder.
De antwoorden liggen in onszelf opgeslagen.
in ons lichaam, in ons brein.
En als naar onszelf kijken, luisteren
komen we daar terecht waar we moeten zijn om te kunnen herstellen en helen. Zodat wel weer kunnen voelen en ons mond open durven te doen!
Het bewust zijn van dit kleine meisje is de eerste stap naar herstel!
Zij wil gezien, gehoord en gevoeld worden in een veilige setting.
Soms kunnen we dit aan onszelf geven
en soms hebben we hier wat hulp bij nodig..
En dan ben ik daar. Voor jou!
Zodat we er samen voor je kleine meisje kunnen zijn
WAT EEN DAPPERE HELDIN!!
En wat een eer dat ze haar levensverhaal met haar grootste angst met mij gedeeld heeft.
Dus als deze prachtige inspirerende vrouw terug komt
gaan we samen luisteren naar wat dit meisje te vertellen heeft.
zodat die meisje alsnog krijgt wat ze zoooo gemist heeft.
ERKENNING, troost een dikke knuffel..
Misschien vraag je je nu af…
Hoest nu met je spanning?
Nou die voel ik niet meer na dit bijzondere gesprek
Vanaf nu zijn OUDEREN van HARTe welkom.
het mens zijn is het gene wat ons samen bindt 🧡
